Tussen 1992 en 1995 woedde een hevige oorlog in Bosnië en Herzegovina. De meeste Bosnische Serviërs waren het niet eens met de onafhankelijkheid van het land en wilden hun eigen Servische staat. In 1993 begonnen ook de Bosnische Kroaten te vechten voor een ‘eigen’ stuk waardoor het regeringsleger, met overwegend Bosniaks (Bosnische moslims), van twee kanten in het nauw kwam te zitten. 

Dit alles leidde tot belegering van steden, verwoesting, etnische zuivering en genocide. Na de val van de moslimenclave Srebrenica en het ingrijpen van de NAVO, maakte het Daytonverdrag uit 1995 officieel een einde aan de oorlog. Maar tot vandaag zijn de sporen van het geweld sterk aanwezig. 

Tijdens deze reis ga je op zoek naar deze sporen. Een veelzijdig programma met bezoeken, lezingen, gesprekken en getuigenissen geeft de deelnemers inzicht in de historische feiten, in de Bosnische herinneringscultuur, in het fenomeen polarisatie én in de veerkracht van een samenleving.